Fietsen met wapperende haren in de wind door het Drentse landschap.Tussendoor regelmatige een fietstrip naar de provincie Groningen omdat Brigitte daar woont.
Net als in Drenthe is het daar bij mooi weer ook fijn om daar te fuietsen.
Meestal is het daar wel rustiger op de fietspaden, buiten de stad Groningen zelf dan.
Fietsen op mijn Easy Rider, door de bosrijke omgeving die er hier is, voel ik mij vrij om te fietsen waar en wanneer ik dat wil.
Fietsen met een driewielfiets geeft soms wel problemen op smalle fietspaden.Dan is een tweewielfiets gemakkelijker om dichter naar de rand van het fietspad te kunnen fietsen.
Bij een driewielfiets is er altijd dat derde wiel dat vrij ver op het fietspad blijft en je hoopt dat andere fietsers dat in de gaten hebben en zover als mogelijk is je voldoende ruimte geven zodat je elkaar kunt passeren.
Over het algemeen gaat dat goed, som als het toch wat krap ga ik zelf een beetje de berm in als dat kan.
Helaas zijn de bermen niet altijd kort gemaaid wat het maakt dat ik niet kan zien of de berm gelijk is aan het fietspad of dat er niet zichtbare grote kuilen in de berm zijn.
Het bos zelf is lang niet overal met de fiets te fietsen.Wandelen door de bossen luisteren naar de geluiden die ik hoor, vogels, bladeren die ritselen, het geklop van een specht, en heel veel onbekende geluiden die bij het bos horen.
Met de regenboog hart op de jas, en de regenboog cirkel, en de cirkel in nonbinaire kleuren op de legging daarmee laat ik zien dat je mij niet in een hokje moet plaatsen.
Dat alle mensen gelijk zijn evenveel rechten hebben iedereen mee moet kunnen doen in een voor iedereen toegankelijk omgeving.
