Stichting Onbeperkt op de Fiets

 

Voor reserveren klik op RESERVEREN

Voor het uitlenen van rolstoelfietsen aan minder mobiele inwoners van de noordelijke regio. Ons doel is om op termijn meerdere fietsen te kunnen uitlenen. Hiervoor is uiteraard geld nodig wat we via fondsen willen werven maar ook een gift is welkom.

Achtergrond van de stichting

Het huren van een aangepaste fiets om lekker mee te toeren bleek in het Noorden niet te kunnen. Mensen met een beperking moesten het ver buiten de provincie zoeken. Wijs geworden door ervaring richtten Freerk de Boer en Maria Romp uit Haren zelf een stichting op om in de behoefte te voorzien.

Door een auto-immuunziekte werd mede-oprichter Freerk de Boer rolstoelafhankelijk. Zijn leven als vervent kampeerder, wandelaar en fietser, kwam volledig tot stilstand en speelde zich vanaf september 2019 gedwongen binnenshuis af. Partner Maria Romp zocht, ondanks de corona, toch een mogelijkheid om samen weer iets in de buitenlucht te kunnen doen. Wellicht alsnog hun droom om het Pieterpad af te maken te realiseren. Het bleek niet mogelijk om voor langere afstanden een aangepaste fiets te huren. Uiteindelijk kwam Romp in Varsseveld (Ov) terecht: “Het is een rit van 2,5 uur rijden om de fiets op te halen. Wil je dan langs de Groninger dijken fietsen, dan moet je vervolgens ook weer 2,5 uur terug voordat je op je fietsplek bent. Na afloop hetzelfde ritje terug om de fiets weer in te leveren. Het is omslachtig, tijdrovend en ook nog eens veel te duur.”

Het stel zag ruimte in verbetering aangaande sportieve voorzieningen voor mensen met een beperking of handicap. Romp, die fysiotherapeut is, geeft aan: “Het is toch raar dat er in het Noorden aan de ene kant enorm geïnvesteerd wordt in sportparticipatie, maar dat je aan de andere kant dan het halve land door moet om een aangepaste fiets te huren!” 

Hun nieuwe opgerichte Stichting “Onbeperkt op de Fiets” richt zich dan ook specifiek op verhuur van aangepaste fietsen die een of meerdere dagen willen fietsen. De fietsen zijn elektrisch ondersteund en er is een haal- en brengservice. Doelgroepen zijn vooral mensen die thuis of in een woonvoorziening wonen of als toerist of recreant in de provincie willen verblijven. Voor mensen die zelf niet kunnen fietsen, kan een buddy geregeld worden. De stichting biedt daarnaast rolstoelvriendelijke fietsroutes aan die bijvoorbeeld ook toegankelijk zijn voor brede duofietsen.

Nu de oprichting een feit is zetten De Boer en Romp zich in om sponsors te werven om de eerste vijf fietsen aan te schaffen. Per fiets is een bedrag van € 10.000 nodig, een totaal bedrag van € 50.000 dus. Om genoeg geld op te halen, zullen zij zelf (vanuit Haren) een rolstoelfietstocht naar Santiago de Compostella ondernemen en diverse fondsen benaderen. Belangstellenden kunnen zich als sponsor melden via onderstaand contactformulier.

@vanraam Er gaat niets boven een Easy Rider door de sneeuw

 

Na een fijn weekend in Spijk bij Brigitte weer naar mijn huis in Norg.

Na mij eerst dik aangekleed te hebben dmv meerdere laagjes kleding, was ik er helemaal klaar voor om te gaan.

Door Brigitte uitgezwaaid te zijn ben ik vertrokken.

Op de weg lag een beetje sneeuw maar dat was geen enkel probleem voor mijn fiets.

Buiten de bebouwde kom waren de wegen helemaal schoon gewaaid.

Dankzij de oosten wind was het wel koud maar het voordeel was dat ik bijna alles voor de wind had en dat vind ik nog veel prettiger.

Ik was blij dat ik een winter hardloop legging onder mijn fietsbroek had aangetrokken als ook plastic handschoentjes aan in mijn wanten.

Warme sneeuwboots aan met extra bovenkleding heb ik het de hele rit warm gehad.

Na Loppersum op het Juisterpad die in het begin helemaal sneeuwvrij was.

Ik dacht nog dat ik deze nog nooit zo schoon gezien had.

Helaas op het einde stond een afrasting waardoor er sneeuwduinen waren ontstaan op het fietspad.

eerst dacht ik dat het nog wel mee viel, maar helaas heel snel reed ik mij daarin vast.

Oh oh dacht ik, ik wil geen bergingsbedrijf moeten bellen.

Met een beetje spierkracht moet het mij gaan lukken, helaas dat werkte niet dat werd dus met heel veel spierkracht en gelijktijdig de wegrijhulp erbij aangezet zodat de fiets zelf ook hielp kwam ik er door.

Ongeveer 50 meter moest ik flink werken om erdoor heen te komen maar dan stond ik gelukkig weer op een schone weg.

Bij het wegrijden kwam ik erachter dat mijn versnelling het niet deed, alleen de 8e versnelling kon ik gebruiken.

Gelukkig maar dat het de 8e was en niet de 1e versnelling want dat schiet niet op.

Met de wind in de rug het lekker op, alleen bij het wegrijden trapte het erg zwaar.

 Na dit probleempje ging de verdere rit zonder problemen.

Door de stad Groningen heen ging lekker soepel.

Het oversteken van de N386 moest even met beleid met een aanloopje maar dat ging erg soepel.

Op de Kibbeslagweg ga ik linksaf een fietspad op maar daar stond ik na een aantal meter helemaal stil, nog een klein stukje geprobeerd , maar dat was niet te doen.

Ook 2 ATBers hadden daar erg veel moeite mee.

Omgekeerd, linksaf geslagen on dan via de Vaartweg te fietsen.

Deze was na een paar meter ook helemaal vol met sneeuwduinen gewaaid.

Nog wel een stukje geprobeerd, zo eigenwijs was ik wel op dat moment.

Mijn verstand kwam gelukkig erg snel terug en ben omgekeerd om dan maar via Donderen naar Norg te fietsen via een super schoongemaakt fietspad.

Met een kleine omweg ben ik thuis gekomen, waar mijn buurvrouw de kachel voor mij had aangezet zodat ik in een warm huis kwam.

Het belangrijkste is dat ik de hele weg enorm genoten heb.

De Easy Rider is heerlijk stabiel ondanks dat ik regelmatig glibberend en glijdend de bochten door ging.

De motor en de accu hebben de hele rit continue gewerkt waardoor ik dit avontuur goed ben doorgekomen.

Met sneeuw en gladheid geeft een driewiel fiets veel meer stabiliteit en was ik absoluut niet bang.

Ik moet vaak lachen als een tweewiel fietser aan het glibberen en glijden is en ik gewoon door kan blijven fietsen.

Wel was ik gisteravond erg moe en ben op tijd naar bed gegaan.

Op een driewielfiets hoef je je zeker laten tegen houden door de sneeuw en/of ijzel.

@AirportEelde Op de fiets naar `kleintje` Schiphol

 

De zon schijnt, heldere lucht, geen wind alles was aanwezig om een mooie fietstocht te gaan maken.

Op de fiets naar vliegveld Schiphol staat niet echt op mijn to do lijst, maar vandaag was dat een beetje mogelijk.

Op Groningen Airport Eelde staan 12 vliegtuigen van de KLM geparkeerd voor deze winter.

Zoiets moet je natuurlijk niet zomaar voor bij laten gaan, zo dicht ook nog eens dat het op de fiets goed te doen is.

Om het vliegveld heen gefietst om te kijken waar ik de vliegtuigen het beste kon zien.

Uiteindelijk die plaats gevonden en aan de online foto's te zien was ik zeker niet de enige.

Normaal zie ik vliegtuigen alleen in de lucht dicht boven mijn huis als deze gaan landen op het vliegveld.

Vanavond vanaf 22.00 gaan er helaas zwaardere maatregelen gelden!

Zou het dan net als in het voorjaar drukker onderweg worden met fietsers, hardlopers en wandelaars?

Buiten kun je goed en veilig sporten en heb je de ruimte, bij ons dan tenminste

@vanraam Maandag morgen fietstocht Spijk - Norg Sportief fietsen

 Maandag morgen van Spijk naar Norg gefietst.

56km fietsen op mijn easy rider drwieielfiets.

Deze fiets heb ik straks al weer drie jaar en nog steeds is elke kilometer die ik gefietst heb nog steeds een plezierige kilometer.

Sinds januari 2010 fiets ik al op een easyrider.

Van een heel kort stukje fietsen naar lange fietstochten.

Door het fietsen begon ik mij steeds beter en prettiger voelen ik durfde veel meer te ondernemen.

Zowel lichamelijk als geestelijk is mijn uithoudingsvermogen enorm gegroeid.

Op de easy rider kan ik mijzelf zijn en ben ik niet afhankelijk van anderen.

Voor mijn infarct had ik een spotgoedkope atb fiets  gekocht.

Deze gangbaar gemaakt zodat ik hiermee kon fietsen.

Dit leek mij wel leuk maar wilde dat toch eerst uit proberen als dat echt wat voor mij was.

Helaas is dat er nooit meer van gekomen gelukkig kreeg ik de easy rider die een zeer welkome en belangrijk deel van mijn leven is geworden.

De easy rider is de fiets voor mij waar ik bijna alles mee kan doen.

Korte ritjes naar de supermarkt en boodschappen zeer eenvoudig op en droog op kan vervoeren.

Woon/werk verkeer.

Lange sportieve fietsritten.

Door het bos wil wel maar daar is de easy rider jammer genoeg niet erg geschikt voor.

Nu heb ik 1 fiets waar ik verschillende dingen mee doe, een derde wiel is dan wel makkelijk.

Met twee wielen zou ik meerdere verschillende fietsen moeten hebben.

@vanraam @hersenstichting Super geconcentreerd fietsen

 Super geconcentreerd gefietst vanmorgen.

Op een tweewiel fiets dan, niet opzij kijken, zeker niet achterom kijken, beide handen stevig het stuur vasthouden.

Fijn dat ik op deze fiets kan fietsen maar wel erg zwaar voor mijn hersenen.

Zoveel dingen wat je ook nog eens allemaal door elkaar en op het zelfde moment moet gaan doen.

Op dit soort momenten heb ik groot respect voor mijn hersenen dat zij dit allemaal maar doen!

Mijn evenwicht houden dat gaat nog wel maar recht sturen en dan helemaal op smalle fietspaden en dan ook nog tegenliggers tegen komen.

Was blij dat ik weer thuis was en dat er niets raars gebeurd is.

Voor mijn plezier en ontspanning blijf ik op mijn easy rider fietsen.

Dat is wel zo veilig, voor mij en anderen, en vertrouwd.

Spullen meenemen gaat ook veel gemakkelijker op een driewiel fiets geen angst voor het omvallen.

Het fietsen op de easy rider heeft mij al heel ver gebracht.

Mijn uithoudings vermogen is enorm gegroeid de afgelopen jaren en durf ik ook steeds meer uit te proberen.

@hersenstichting @fietsersbondass Weer kunnen fietsen op een tweewiel fiets!

 

Na 11 jaar lukt het mij om weer op een tweewiel fiets te fietsen.

Rechtop blijven zitten op de fiets dat lukt mij wel goed.

Het sturen is nog wel een dingetje, het recht sturen en niet slingeren dat lukt mij nog niet goed.

De aansturing van mijn hersenen naar mijn armen is nog een beetje rommelig.

Vanmorgen onderweg bij het tegemoet komen van twee auto's voortijdig gestopt en gewacht tot de auto's mij gepasseerd waren.

Dat is nog iets wat ik nog eng vind, niet de auto's maar dicht langs een rand fietsen.

Bijna 8km vanmorgen was het rondje, dat vind ik voorlopig even genoeg.

Nat van het zweet  thuis gekomen.

De fietsbeweging zelf is zwaar zo zonder trapondersteuning maar ook van het harde werken van mijn hersenen.

Dat automatisch rechtop blijven en het sturen is voor mij nog best zwaar.

Dit zelfde rondje hardlopen is veel makkelijker te doen qua geestelijke inspanning.

Zelfs na een lange tijd kan het maar zo zijn dat je weer dingen kunt doen waarvan je dacht dat het je nooit meer zou kunnen doen.

Hersenen zijn rare dingen maar laten je ook eens positief verrassen.