Als NAH getroffene zou ik graag weer willen werken.
In 2011 geheel arbeidsongeschikt verklaard.
Dat was niet zomaar, na mijn hersens infarct toch jammer genoeg een heleboel kleine ongemakken overgehouden.
Daarvan zijn er een aantal die heel veel het werken bijna onmogelijk maken.
Niet dat ik niets meer kan, zeker niet, ik moet er goed rekening mee houden.
Vooral dingen die ik graag wil doen, maar niet meer lukt, dat maakt het vaal lastig.
Het zijn meestal de gewone veelvoorkomende dingen.
Niet dat ik dit niet meer kan, maar de reactie die daarvan krijg, maakt het voor mij erg onprettig.
Er zijn ook veel dingen die ik wel kan doen, en vast nog veel meer dat ik niet weet.
Het is erg lastig om dat thuis even te proberen, het liefst zou ik dit in een omgeving doen, hopen op een beter overzicht te verkrijgen naar werk.
Ik heb een technische opleiding, dat vind ik ook erg leuk, en deed dat met heel veel plezier.
Werken met mijn rechterhand is praktisch onmogelijk geworden.
14 jaar was ik vrachtwagen chauffeur, dat mag ik nu niet meer doen.
Nu ben ik 39 jaar, en voel me buiten de boot gevallen.
Voor jongeren is er veel, ouderen staan in de aandacht, of je moet gehandicapt zijn.
Gehandicapt ben ik niet, en voel me dat ook helemaal niet.
Het is erg moeilijk om passend werk te vinden, zeker als je niet weet als je dat ook kan doen.
Wat voor werk ik wil, ik weet het echt niet.
Daarvoor zou ik graag een soort van stage lopen om te kijken wat ik nog allemaal kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten