"Het gaat al steeds beter met je hé" krijg ik vaak te horen.
Ja dankjewel zeg ik dan maar.
Zijn er dingen verbeterd? of heeft mijn lichaam zich aangepast om met gebreken, tekortkomingen om te gaan.
Ik weet eigenlijk niet hoe ik het moet omschrijven.
Ik voel me niet gebrekkig, of dat ik tekortkomingen of wat dan ook heb.
Weet alleen dat wat opeens niet meer wou, dat nu op een andere manier wel lukt.
Je lichaam past zich lichamelijk en geestelijk aan, om het beste uit je te kunnen halen.
Als ik op de fiets zit, krijg ik de vraag, welke handicap ik heb?
Hoezo gehandicapt! ik voel me zeker niet gehandicapt, goed sommige dingen willen niet echt meer, of kosten me heel veel moeite.
Er zijn helaas genoeg andere mensen die nog veel minder kunnen dan mij.
De oude wordt ik niet meer, maar dat hoeft ook niet.
Je zult het nu met mijn nieuwe ik moeten doen.
Niet terug kijken naar wat je toen kon en deed, maar vooruit kijken naar wat je nu doet en kunt.
Nieuwe dingen, mogelijkheden en mensen leren kennen.
Mensen die "niets" mankeren, en niet weten hoe ze met je om moeten gaan, die zijn pas gehandicapt.
Zij snappen niet goed dat je niet kijkt naar wat je niet meer kan, maar wat je wel kan.
Als je wilt helpen, dan graag naar de toekomst, en niet naar vroeger.
Wij kunnen en willen meer als men ons ook daar mee helpt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten