Vrijheid op de driewielfiets

Het Nationaal Keurmerk Hulpmiddelen (NKH) heeft in het najaar van 2016 een verhalenwedstrijd uitgeschreven voor gebruikers van hulpmiddelen. Doel was dat zij hun ervaringen met hulpmiddelen delen met mensen die mogelijk baat zouden hebben bij de inzet van een hulpmiddel.

diederik Easy Rider driewieler

Eén van de deelnemers was Diederik Wierenga, die na zijn herseninfarct niet meer zonder zijn Easy Rider driewielfiets kan.

Hij heeft de wedstrijd niet gewonnen maar we willen graag zijn verhaal met jullie delen.

Vrijheid op de driewielfiets

Door: Diederik Wierenga
Januari 2010, de Easy Rider driewielfiets wordt bij mij thuis geleverd. Het begin van mijn vrijheid om mij zelf te kunnen verplaatsen zonder hulp van anderen. De eerste kennismaking met de fiets was in augustus 2009 in het revalidatie centrum. Het weer kunnen fietsen na mijn herseninfarct gaf mij bijna vleugels. Nog belangrijker was het gevoel die de fiets mij geeft, vrijheid!

‘Het weer kunnen fietsen na mijn herseninfarct gaf mij bijna vleugels.’

Toen de fiets er was en ik de eerste meters met de fiets gefietst hebt viel dat best wel tegen. Het was ook al weer een aantal maanden geleden dat ik gefietst had, maar toch ik schrok er wel een beetje van. Na meerdere keren gefietst te hebben ging het toch niet zo goed als ik gehoopt zoals het in augustus ging.

Januari, winter en koud niet goed voor mij, met de ergotherapeute overlegd en onderzoek in het ziekenhuis was de oplossing om er trapondersteuning op de fiets te plaatsen. Nadat de fiets weer terug was met de trap ondersteuning direct weer plaats genomen en ben ik gaan fietsen. Wow nu ging het wel goed, de motor moest wel zijn best doen maar toch ik fietste weer zonder mij te veel te moeten inspannen.

'Het plezier van het fietsen was weer terug, vanaf dat moment ben ik meer gaan fietsen'

Het plezier van het fietsen was weer terug, vanaf dat moment ben ik meer gaan fietsen. Niet echt lange stukken, meer naar de winkel en weer terug. In 2011 ben ik verhuist naar Norg, een nieuwe omgeving en hoe verken je dit het best? Op de fiets natuurlijk, in het begin waren de fiets rondjes nog 5km, de afstand liep daarna snel op. De maximale afstand werd bepaald gelang de actieradius van de accu’s.

Op de Easy Rider kan ik zitten waarbij mijn benen de trappers bewogen. Door mijn evenwicht storing lukt het mij niet meer om op een gewone fietszadel te zitten, laat staan een met een fiets met twee wielen te kunnen berijden. Dankzij de drie wielen kan ik recht op blijven zitten op de fiets. Het fietsen zelf vind ik leuk, maar nog leuker is dat niet alleen het fietsen beter ging maar mijn uithoudingsvermogen groeide ook. Ik kon en durfde ook steeds meer aan, denk dat door het fietsen ik ook kan zeggen dat een aantal dingen hersteld zijn. Schrijven met rechts en hardlopen lukte mij opeens weer.

'Bewegen maakt blij, met de Easy Rider driewielfiets is dat zeker gelukt'.

Bewegen is een zeer belangrijk middel om jezelf te kunnen verbeteren. Met NAH is dat vaak niet meer mogelijk, hulp-middelen kunnen je daarbij helpen. Voor mij is de Easy Rider driewiel-fiets geen hulpmiddel meer te kunnen noemen, het is veel meer dan dat. Het heeft mijn zin in leven en het gevoel van vrijheid gegeven. Ondanks mijn beperkingen kan ik dankzij de Easy Rider mee doen in de maatschappij en blijf ik niet zielig thuis zitten. Bewegen maakt blij, met de Easy Rider driewielfiets is dat zeker gelukt.