vrijdag 18 september 2020

@vanraam @hersenstichting Super geconcentreerd fietsen


 Super geconcentreerd gefietst vanmorgen.

Op een tweewiel fiets dan, niet opzij kijken, zeker niet achterom kijken, beide handen stevig het stuur vasthouden.

Fijn dat ik op deze fiets kan fietsen maar wel erg zwaar voor mijn hersenen.

Zoveel dingen wat je ook nog eens allemaal door elkaar en op het zelfde moment moet gaan doen.

Op dit soort momenten heb ik groot respect voor mijn hersenen dat zij dit allemaal maar doen!

Mijn evenwicht houden dat gaat nog wel maar recht sturen en dan helemaal op smalle fietspaden en dan ook nog tegenliggers tegen komen.

Was blij dat ik weer thuis was en dat er niets raars gebeurd is.

Voor mijn plezier en ontspanning blijf ik op mijn easy rider fietsen.

Dat is wel zo veilig, voor mij en anderen, en vertrouwd.

Spullen meenemen gaat ook veel gemakkelijker op een driewiel fiets geen angst voor het omvallen.

Het fietsen op de easy rider heeft mij al heel ver gebracht.

Mijn uithoudings vermogen is enorm gegroeid de afgelopen jaren en durf ik ook steeds meer uit te proberen.


maandag 7 september 2020

@hersenstichting @fietsersbondass Weer kunnen fietsen op een tweewiel fiets!

 

Na 11 jaar lukt het mij om weer op een tweewiel fiets te fietsen.

Rechtop blijven zitten op de fiets dat lukt mij wel goed.
Het sturen is nog wel een dingetje, het recht sturen en niet slingeren dat lukt mij nog niet goed.
De aansturing van mijn hersenen naar mijn armen is nog een beetje rommelig.
Vanmorgen onderweg bij het tegemoet komen van twee auto's voortijdig gestopt en gewacht tot de auto's mij gepasseerd waren.
Dat is nog iets wat ik nog eng vind, niet de auto's maar dicht langs een rand fietsen.
Bijna 8km vanmorgen was het rondje, dat vind ik voorlopig even genoeg.
Nat van het zweet  thuis gekomen.
De fietsbeweging zelf is zwaar zo zonder trapondersteuning maar ook van het harde werken van mijn hersenen.
Dat automatisch rechtop blijven en het sturen is voor mij nog best zwaar.
Dit zelfde rondje hardlopen is veel makkelijker te doen qua geestelijke inspanning.

Zelfs na een lange tijd kan het maar zo zijn dat je weer dingen kunt doen waarvan je dacht dat het je nooit meer zou kunnen doen.
Hersenen zijn rare dingen maar laten je ook eens positief verrassen.