Ontbeten, kop koffie en daarna op de fiets naar Assen.
Naar het strooiveld waar wij je uit gestrooid hebben.
Om eerlijk te zijn ik voelde mij er niet erg gemakkelijk op.
Het gemis en wat we samen hebben mee gemaakt, dat alles maakt mij verdrietig.
Vorig jaar dat je 65 werd zei je nog nu ga ik er tegen aan, al ben ik bejaard nu dat voel ik mij absoluut niet.
Jij stimuleerde mij om te gaan en te blijven bewegen, in mijn geval was bewegen fietsen op mijn easy rider driewiel fiets.
Van kleine rondjes tot steeds verder en verder.
We vulden elkaar aan wat jouw niet lukte deed ik en andersom ook.
Het meest hebben we gelachen in de COOP dat jij op de knieën ging om helemaal onderaan en achter in het schap een zak katten grid moest pakken omdat mij dat niet lukte.
Waarom een verkoopster mopperde dat waarom een oudere man dat deed terwijl ik er als jongere erbij stond.
Hans heeft het haar uitgelegd en toen was het goed, thuis nadien nog vaak om gelachen.
Dat en vele andere momenten staan nog goed vooraan in mijn geheugen, deze herinneringen aan jouw zorgt ervoor dat ik je nog steeds dicht bij mij voel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten