Vanmorgen op tijd een stuk gefietst.
Het fietsen mis ik wel nu ik veel last van mijn rechterarm heb wat het fietsen zelf niet erg fijn maakt.
Vanmorgen tijdens het fietsen wel erg genoten om erop uit te zijn.
Genieten van het weer, de mooie omgeving, genieten dat ik in vrijheid kan bewegen, en genieten.
Er waren meer fietsers onderweg, de één erg actief aan het fietsen terwijl een ander op het gemak doet 'm, en net als mij geniet van het onderweg zijn.
Ruim 13 jaar fiets ik met heel veel plezier op mijn Easy Rider. Een fiets waar ik mijn boodschappen mee kan halen. Woon/werk op de fiets, en natuurlijk de ontspannen fietstochten in de omgeving.
Dankzij de fiets heb ik al heel veel weg mooie plekjes mogen bezoeken.
Wel een wielrenner die fiets op een fiets met drie wielen.
Een wielrenner die zich grotendeels aan de verkeersregels probeert te houden.
Dat ik twee achterwielen heb op mijn fiets betekent dat ik niet zover aan de kant kan fietsen wat anderen vaak wel van mij denken te moeten verlangen.
Maar blijkbaar is een driewielfiets een zielig iets of zo, want als men eenmaal in de gaten heeft dat ik op een driewielfiets fiets vind men het niet meer erg.
Gelijk aan dat ik vaak voorrang krijg van automobilisten terwijl ik juist voorrang moet verlenen en dat dat ook vaak doe.
Dit is vaak verwarrend voor heel veel andere weggebruikers.
Ik ben niet zielig, mijn fiets is niet zielig.
Ik geniet van het fietsen gelijk als een ander dat doet, ik ben als persoon ook niet anders dan iemand op een tweewiel fiets.
Voorlopig blijf ik genieten van het fietsen, en als men het nodig vind om voorrang te moeten geven neem ik dat heel graag aan, en fiets dan fijn door met een opgestoken hand als bedankje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten