Door mijn evenwicht storing wil het fietsen wel met een driewiel fiets.
Dat is de Easyrider geworden.
In het begin waren het nog korte afstanden die ik kon fietsen, maar in de loop van de tijd werd de afstand steeds groter en groter.
Conditioneel, lichamelijk en geestelijk ging ik daardoor er op voor uit.
De beperkingen na mijn infarct zijn er nog steeds, door de verbeterde conditie lukt het mij om daar steeds beter mee om te gaan, en kan ik het langer volhouden.
Het fietsen zelf vind ik erg prettig, het geeft me rust en er even uit zijn.
Als het door het fietsen komt weet ik niet, schrijven lukt me nu weer met rechts, het ontbreken van gevoel aan uiteinde van mijn vingers is er nog steeds.
Hardlopen daarentegen lukt me nu wel weer.
Mijn rechterbeen wilde eerst niet mee komen als ik wilde rennen, nu doet hij het wel.
Sinds kort heb ik een Stabylix Tight, deze ondersteund mijn benen en dat geeft me meer balans.
Ik heb hierdoor geen last meer dat rechterbeen doorzakt, nu kan ik me beter concentreren op het lopen zelf.
Bewegen is denk ik daarom wel een goed middel om je als NAH getroffene te kunnen verbeteren, en misschien leid dat tot een klein herstel.
Sporten blijf ik dus zo veel mogelijk doen,behalve dat ik mij er prettig door voel, helpt het mijn lichaam verbeteren.
Als Ambassadeur van de Raisin Hope Foundation Nederland, hoop ik iedereen te kunnen stimuleren om te gaan fietsen en de foundation te helpen om een netwerk van aangepaste fietsen te verwezenlijken.
Door het netwerk wil de foundation dat iedereen met NAH kan fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten