dinsdag 8 juni 2021

Herinneringen tochtje op de #easyrider

 Vanmorgen via Roden en Leek naar Zuidhorn gefietst. 

Koffie gedronken bij Oma, toen ik vroeg als ik haar moest helpen?

Zitten blijven, dat kan ik zelf nog goed doen, dan ben ik in beweging!

Als je oma van 95 dat zegt dan luister je en blijf je zitten.

Nu mijn beide ouders te jong zijn overleden is Oma veel meer dan zomaar mijn Oma.

Na over van alles en nog wat gekletst te hebben ben ik weer verder gaan fietsen.

Via Noordhorn, Den Ham, over de Zuiderweg naar Ezinge.

Op de begraafplaats het graf van mijn ouders bezocht, als die van mijn Opa.

Via de Allersmaweg langs mijn geboorte huis naar Aduarderzijl gefietst.

De vorm en de schoorsteen zijn nog het zelfde zoals ik het ken, de kleuren zijn wel heel anders.

Een hele mooie plek waar nog heel veel mooie herinneringen van mij liggen.

De Groenelaan over gefietst, dat was wel heel erg lang geleden dat ik daar ben langsgekomen, Aduarderdiep op om via een nieuw fietspad (ruim 10 jaar geleden) op de Meedenerweg uit te komen.

Voordat ik her fietspad op ging eerst geprobeerd als ik over het bruggetje met mijn fiets kon komen.

Dat had ik nog nooit geprobeerd, maar dat ging best wel goed.

Ik kon blijven zitten, 1e versnelling en met behulp van de motor was het een makkie voor mij.

Goed te weten voor een volgende keer!

Ik had nog een dun jasje aan, deze werd mij toch wat te warm.


Via Aduardervoorwerk en Nieuwklap richting Hoogkerk gefietst.

Vandaar door de Onlanden naar Peize en verder door naar Norg.

Mijn TomTom horloge stopte er helaas eerder mee, die vond 62km wel genoeg.

Toen ik thuis was had ik 82km gefietst vandaag.

Genoten van het weer.

Genoten van de herinneringen die boven kwamen op mooie plekken van vroeger.

De Easy Rider hield zich erg goed vandaag.

Een genot om op deze fiets deze afstanden te kunnen fietsen.

Ik hou van sportief fietsen (lekker doortrappen is dat voor mij) wat ik op de Easy Rider goed kan doen.

Zowel de korte- als de lange afstanden geen enkel probleem.

Drinken en eten achterin de box, bidon voor in de bidonhouder en gaan!

Totaal km-stand klopt niet! Tussendoor andere cockpit getest die niet verbonden met de app kon worden.




woensdag 19 mei 2021

Toegankelijk Fietsen voor Hersenen! @hersenstichting

 

Help mij en anderen door mij te steunen!

Doneren kan HIER


Van 15 
t/m 19 september 2021 organiseert Stichting SandyMoves de tweede editie van de Onbeperkte Elfstedentocht. Een evenement waar IEDEREEN met een chronische aandoening of een beperking aan mee kan doen. We willen mensen waarvoor het niet vanzelfsprekend is dat zij deelnemen aan evenementen, de kans geven om de iconische Elfstedentocht in het prachtige Friesland (voor een deel) af te leggen. Omdat we een goed georganiseerd evenement neerzetten werken we samen met een professioneel evenementenbureau.
Wij willen het namelijk voor mensen met een chronische aandoening, beperking, handicap of aangepast tempo mogelijk maken om deel te nemen aan een groots evenement. Niet aan de zijlijn, maar deelnemen en (over)winnen!

Samen met Brigitte ga ik 5 dagen fietsen voor de Hersenstichting (75%) en SandyMoves (25%)

In 2010 heb ik mijn Easy Rider driewielfiets gekregen.

In het begin wilde dat helemaal niet, helemaal omdat het in augustus daarvoor het zo goed ging.

De kou maakt het dat mijn lichaam daar veel moeite mee heeft.

Toen is er trapondersteuning op de fiets gekomen en kon ik langzaam steeds verder fietsen.

Door het fietsen begon ik mij steeds beter en beter te voelen, zowel lichamelijk als geestelijk durfde en kon ik steeds meer aan.

Bewegen was het medicijn voor mijn hersenen om weer zoveel mogelijk te kunnen.

Zo dicht mogelijk bij mijn oude ik.

De Hersenstichting steun ik hierom:

De Hersenstichting zet al 30 jaar alles op alles voor gezonde hersenen voor iedereen. En dat is hard nodig, want maar liefst 1 op de 4 mensen heeft een hersenaandoening. Van dementie, parkinson, een beroerte, depressie en migraine tot hersenletsel na een ongeluk. Hersenaandoeningen zijn helaas hard op weg de grootste ziekte van Nederland te worden. 

We zetten niet in op één aandoening, maar investeren breed in baanbrekende oplossingen die hersenaandoeningen helpen voorkomen, afremmen, of genezen, en mensen met een hersenaandoening zo goed als mogelijk laten meedoen in de maatschappij. Nu en in de toekomst. Om dit te bereiken laten we onderzoek doen, geven we voorlichting en zetten we ons in voor betere patiëntenzorg, revalidatie en participatie. Ook verbinden we veel partijen in het werkveld om snellere en betere oplossingen voor mensen met een hersenaandoening te realiseren.


donderdag 11 februari 2021

Stichting Onbeperkt op de Fiets

 


Voor reserveren klik op RESERVEREN



Voor het uitlenen van rolstoelfietsen aan minder mobiele inwoners van de noordelijke regio. Ons doel is om op termijn meerdere fietsen te kunnen uitlenen. Hiervoor is uiteraard geld nodig wat we via fondsen willen werven maar ook een gift is welkom.


Achtergrond van de stichting

Het huren van een aangepaste fiets om lekker mee te toeren bleek in het Noorden niet te kunnen. Mensen met een beperking moesten het ver buiten de provincie zoeken. Wijs geworden door ervaring richtten Freerk de Boer en Maria Romp uit Haren zelf een stichting op om in de behoefte te voorzien.


Door een auto-immuunziekte werd mede-oprichter Freerk de Boer rolstoelafhankelijk. Zijn leven als vervent kampeerder, wandelaar en fietser, kwam volledig tot stilstand en speelde zich vanaf september 2019 gedwongen binnenshuis af. Partner Maria Romp zocht, ondanks de corona, toch een mogelijkheid om samen weer iets in de buitenlucht te kunnen doen. Wellicht alsnog hun droom om het Pieterpad af te maken te realiseren. Het bleek niet mogelijk om voor langere afstanden een aangepaste fiets te huren. Uiteindelijk kwam Romp in Varsseveld (Ov) terecht: “Het is een rit van 2,5 uur rijden om de fiets op te halen. Wil je dan langs de Groninger dijken fietsen, dan moet je vervolgens ook weer 2,5 uur terug voordat je op je fietsplek bent. Na afloop hetzelfde ritje terug om de fiets weer in te leveren. Het is omslachtig, tijdrovend en ook nog eens veel te duur.”

Het stel zag ruimte in verbetering aangaande sportieve voorzieningen voor mensen met een beperking of handicap. Romp, die fysiotherapeut is, geeft aan: “Het is toch raar dat er in het Noorden aan de ene kant enorm geïnvesteerd wordt in sportparticipatie, maar dat je aan de andere kant dan het halve land door moet om een aangepaste fiets te huren!” 

Hun nieuwe opgerichte Stichting “Onbeperkt op de Fiets” richt zich dan ook specifiek op verhuur van aangepaste fietsen die een of meerdere dagen willen fietsen. De fietsen zijn elektrisch ondersteund en er is een haal- en brengservice. Doelgroepen zijn vooral mensen die thuis of in een woonvoorziening wonen of als toerist of recreant in de provincie willen verblijven. Voor mensen die zelf niet kunnen fietsen, kan een buddy geregeld worden. De stichting biedt daarnaast rolstoelvriendelijke fietsroutes aan die bijvoorbeeld ook toegankelijk zijn voor brede duofietsen.

Nu de oprichting een feit is zetten De Boer en Romp zich in om sponsors te werven om de eerste vijf fietsen aan te schaffen. Per fiets is een bedrag van € 10.000 nodig, een totaal bedrag van € 50.000 dus. Om genoeg geld op te halen, zullen zij zelf (vanuit Haren) een rolstoelfietstocht naar Santiago de Compostella ondernemen en diverse fondsen benaderen. Belangstellenden kunnen zich als sponsor melden via onderstaand contactformulier.

dinsdag 9 februari 2021

@vanraam Er gaat niets boven een Easy Rider door de sneeuw

 

Na een fijn weekend in Spijk bij Brigitte weer naar mijn huis in Norg.

Na mij eerst dik aangekleed te hebben dmv meerdere laagjes kleding, was ik er helemaal klaar voor om te gaan.

Door Brigitte uitgezwaaid te zijn ben ik vertrokken.

Op de weg lag een beetje sneeuw maar dat was geen enkel probleem voor mijn fiets.

Buiten de bebouwde kom waren de wegen helemaal schoon gewaaid.

Dankzij de oosten wind was het wel koud maar het voordeel was dat ik bijna alles voor de wind had en dat vind ik nog veel prettiger.

Ik was blij dat ik een winter hardloop legging onder mijn fietsbroek had aangetrokken als ook plastic handschoentjes aan in mijn wanten.

Warme sneeuwboots aan met extra bovenkleding heb ik het de hele rit warm gehad.


Na Loppersum op het Juisterpad die in het begin helemaal sneeuwvrij was.

Ik dacht nog dat ik deze nog nooit zo schoon gezien had.

Helaas op het einde stond een afrasting waardoor er sneeuwduinen waren ontstaan op het fietspad.

eerst dacht ik dat het nog wel mee viel, maar helaas heel snel reed ik mij daarin vast.

Oh oh dacht ik, ik wil geen bergingsbedrijf moeten bellen.

Met een beetje spierkracht moet het mij gaan lukken, helaas dat werkte niet dat werd dus met heel veel spierkracht en gelijktijdig de wegrijhulp erbij aangezet zodat de fiets zelf ook hielp kwam ik er door.

Ongeveer 50 meter moest ik flink werken om erdoor heen te komen maar dan stond ik gelukkig weer op een schone weg.

Bij het wegrijden kwam ik erachter dat mijn versnelling het niet deed, alleen de 8e versnelling kon ik gebruiken.

Gelukkig maar dat het de 8e was en niet de 1e versnelling want dat schiet niet op.

Met de wind in de rug het lekker op, alleen bij het wegrijden trapte het erg zwaar.

 Na dit probleempje ging de verdere rit zonder problemen.

Door de stad Groningen heen ging lekker soepel.

Het oversteken van de N386 moest even met beleid met een aanloopje maar dat ging erg soepel.

Op de Kibbeslagweg ga ik linksaf een fietspad op maar daar stond ik na een aantal meter helemaal stil, nog een klein stukje geprobeerd , maar dat was niet te doen.

Ook 2 ATBers hadden daar erg veel moeite mee.

Omgekeerd, linksaf geslagen on dan via de Vaartweg te fietsen.

Deze was na een paar meter ook helemaal vol met sneeuwduinen gewaaid.

Nog wel een stukje geprobeerd, zo eigenwijs was ik wel op dat moment.

Mijn verstand kwam gelukkig erg snel terug en ben omgekeerd om dan maar via Donderen naar Norg te fietsen via een super schoongemaakt fietspad.

Met een kleine omweg ben ik thuis gekomen, waar mijn buurvrouw de kachel voor mij had aangezet zodat ik in een warm huis kwam.

Het belangrijkste is dat ik de hele weg enorm genoten heb.

De Easy Rider is heerlijk stabiel ondanks dat ik regelmatig glibberend en glijdend de bochten door ging.

De motor en de accu hebben de hele rit continue gewerkt waardoor ik dit avontuur goed ben doorgekomen.

Met sneeuw en gladheid geeft een driewiel fiets veel meer stabiliteit en was ik absoluut niet bang.

Ik moet vaak lachen als een tweewiel fietser aan het glibberen en glijden is en ik gewoon door kan blijven fietsen.

Wel was ik gisteravond erg moe en ben op tijd naar bed gegaan.

Op een driewielfiets hoef je je zeker laten tegen houden door de sneeuw en/of ijzel.